สุงสิง หมายถึง ก. เล่นหัวกันอย่างสนิทสนม, ติดต่ออย่างใกล้ชิดเป็นกันเอง,เช่น เด็ก ๒ บ้านนี้ชอบมาสุงสิงกัน เขาเป็นคนหัวสูงไม่ชอบสุงสิงกับใคร.
น. จระเข้. (ป.; ส. ศิศุมาร, ศึศุมาร).
น. จระเข้. (ป.; ส. ศิศุมาร, ศึศุมาร).
[สุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบ. (ป., ส.).
ว. บริสุทธิ์ใจ, จริงใจ, เช่น เขาช่วยเหลือเด็กคนนั้นด้วยความสุจริตใจ ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน.
[สุดจะหฺนี่] น. เครื่องปูลาดชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ทําด้วยผ้าเยียรบับไหมทอง สําหรับทอดถวายพระมหากษัตริย์หรือพระราชวงศ์ชั้นสูง เป็นที่ประทับหรือทรงยืน เรียกว่า พระสุจหนี่. (ม. suji ว่า ผ้าเครื่องปัก).
น. ริ้น. (ข.).
ว. สะอาด, หมดจด, ผ่องใส. (ป.; ส. ศุจิ).