สีมันต์ หมายถึง น. เขต, แดน. (ป.).
น. เขต, แดน; เครื่องหมายบอกเขตโบสถ์ มักทําด้วยแผ่นหินหรือหลักหินเป็นต้น เรียกว่า ใบพัทธสีมา, ใบสีมา หรือใบเสมา ก็ว่า. (ป., ส.).
ดู ลิ้นจี่.
น. สิวิกา, วอ, เสลี่ยง, คานหาม.
ดู คนทีสอ ที่ คนที ๒.
น. ตะกั่ว. (ป., ส.).
น. ศีรษะ. (ป.; ส. ศีรฺษ).
(ปาก) ว. ประสีประสา (มักใช้ในประโยคปฏิเสธ) เช่นเด็กคนนี้พูดจาไม่รู้สีสา อย่าถือสาเลย.