ความหมายของคำว่า ' สิต

สิตางศุ์
น. พระจันทร์. (ส.).
สิตะ
ว. ยิ้ม, ยิ้มแย้ม. (ป.; ส. สฺมิต).
สิตางศุ์
ดู สิต–.
สิถิล
ว. เบา, เสียงพยัญชนะบางประเภทที่เปล่งเสียงโดยไม่มีกลุ่มลมออกมาด้วย ในภาษาไทยได้แก่เสียง ป ต ก จ,(ไว) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเบาว่า พยัญชนะสิถิล ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๑ และ ๓ของวรรค. (ป.; ส. ศิถิล).
สิทธ–, สิทธ์
[สิดทะ–, สิด] น. ผู้สําเร็จ, ฤษีผู้สําเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์.(ป., ส.).
สิทธ–, สิทธ์
[สิดทะ–, สิด] น. ผู้สําเร็จ, ฤษีผู้สําเร็จ, เช่นที่พูดว่า นักสิทธ์.(ป., ส.).
สิทธัตถะ
น. ผู้ที่สำเร็จความมุ่งหมายแล้ว; พระนามพระพุทธเจ้า.(ป. สิทฺธตฺถ).