ความหมายของคำว่า ' สิขเรศ '

สิขา
น. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).
สิขานล
น. เปลวไฟ. (ป.).
สิขี
น. เปลวไฟ; นกยูง; พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง.(ป.; ส. ศิขินฺ).
สิคาล
[–คาน] น. หมาจิ้งจอก, หมาป่า, สิงคาล ก็ว่า.(ป.; ส. ศฺฤคาล).
สิง ๑
ก. อยู่, เข้าแทรกอยู่ เช่น ผีสิง, สึง ก็ว่า, (ปาก) อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น เพื่อน ๆ ของลูกมาสิงอยู่ที่บ้านหลายคน, สิงสู่ ก็ว่า.(ข.).
สิงสถิต
ก. อยู่, มาอาศัยอยู่, (มักใช้แก่เทวดา), เช่น ต้นไม้ต้นนี้มีรุกขเทวดาสิงสถิต.
สิงสู่
(ปาก) ก. อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น โรงเรียนปิดเทอมแล้วไม่ยอมกลับบ้าน มัวสิงสู่อยู่ที่หอพัก, สิง ก็ว่า.