ค้นหาหมวดอักษร ส

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' สิกข์, สิข '

  สิกข์, สิข  หมายถึง น. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• สิกข์, สิข

  น. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.

• สิกขมานา

  (โบ) น. สามเณรีที่มีอายุครบ ๑๘ ปี ก่อนอุปสมบทเป็นภิกษุณีจะต้องรักษาสิกขาบท ๖ ประการ เป็นเวลา ๒ ปี.(ป.).

• สิกขา

  น. ข้อที่จะต้องศึกษา, ข้อที่จะต้องปฏิบัติ ได้แก่ ศีล เรียกว่าศีลสิกขา สมาธิ เรียกว่า จิตสิกขา และปัญญา เรียกว่าปัญญาสิกขา รวมเรียกว่า ไตรสิกขา; การศึกษา, การเล่าเรียน, เช่น ปริยัติสิกขา ปฏิบัติสิกขา. (ป.; ส. ศิกฺษา).

• สิกขากาม–

  [–กามะ–] ว. ผู้ใคร่ต่อการศึกษา, ผู้นับถือข้อบัญญัติโดยเคร่งครัด, สิกขกาม ก็ว่า เช่น สิกขกามบุคคล หมายถึงบุคคลที่ใคร่ต่อการศึกษา. (ป.).

• สิกขาบท

  น. ข้อศีล, ข้อวินัย, บทบัญญัติในพระวินัยที่พึงศึกษาปฏิบัติ. (ป.).

• สิขร

  [–ขอน] น. จอม, ยอด, หงอน; ยอดเขา. (ป.; ส. ศิขร).

• สิขรี

  [–ขะรี] น. ภูเขา. (ป.; ส. ศิขรินฺ).