สำริด หมายถึง (โบ) น. สัมฤทธิ์.
ก. เสร็จ เช่น สำเร็จการศึกษา; ถึง, บรรลุ, เช่น สําเร็จโสดา. ว. ที่เสร็จเรียบร้อยแล้ว เช่น เครื่องแกงสำเร็จ, ได้ผลสมประสงค์ เช่น วางแผนการขายสินค้าได้สำเร็จ.
(โบ; ราชา) ก. ประหารชีวิต.
ว. ที่ทำไว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว เช่น เสื้อผ้าสําเร็จรูป อาหารสําเร็จรูป กาแฟสำเร็จรูป.
ก. ทุเลา, อาการไข้ที่สร่างจากตัวร้อน, ยังมีอาการตัวร้อนน้อย ๆ.
ก. รื่นเริง, ร่าเริง, เช่น นวนิยายให้ความสำเริงอารมณ์,มักใช้เข้าคู่กับคำ สำราญ เป็น สำเริงสำราญ หรือสำราญสำเริง.
น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Sterculia foetida L. ในวงศ์Sterculiaceae ดอกมีกลิ่นเหม็น เมล็ดให้นํ้ามันเรียกว่า นํ้ามันลูกไม้. (ข.). (๒) ดู สําปะหลัง.
ก. อาการที่เกิดเมื่ออาหารหรือนํ้าเข้าไปในหลอดลม; แช่จมอยู่ในนํ้านาน ๆ เช่น ผักบุ้งสําลักนํ้า ต้นข้าวสําลักนํ้า. น.เรียกป้านสีขาว เนื้อไม่แน่นละเอียด นํ้าซึมออกมาได้ ว่าป้านสําลัก.