สำรด หมายถึง น. ผ้าคาดเอวปักด้วยดิ้น เงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆ โบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์,สมรด หรือ ผ้าแฝง ก็เรียก.
[สำหฺรวด] ก. ตรวจสอบ เช่น สํารวจสํามะโนครัว สำรวจพฤติกรรม, ตรวจหา เช่น สํารวจแหล่งแร่.
ก. ระมัดระวัง เช่น สํารวมกิริยามารยาท สำรวมตาสำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สํารวมสติ.
ก. ทําใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.
ก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
ว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.
ว. ทํากิริยากรีดกรายหยิบหย่ง, เอาแต่แต่งตัว, เช่น ท่าทางสำรวยอย่างนี้ คงจะทำงานหนักไม่ไหว. (แผลงมาจากสวย).
ก. หัวเราะ, รื่นเริง. (แผลงมาจาก สรวล).