สำมะเลเทเมา หมายถึง ก. คบหากันอย่างเลอะเทอะ เช่น พอตกเย็นก็พากันไปสำมะเลเทเมา, ประพฤติเหลวไหลเช่นกินเหล้าเมายาเป็นต้น เช่น เขาชอบสำมะเลเทเมา กลางวันเล่นม้ากลางคืนกินเหล้า.
ว. นับประสาอะไร, จะพูดไปทำไมมี, จะกล่าวไปทำไม,เช่น งานเล็ก ๆ เช่นนี้ยังทำไม่สำเร็จ สำมะหาอะไรจะไปทำงานใหญ่, สำหาอะไร ก็ว่า.
น. ผ้าคาดเอวปักด้วยดิ้น เงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆ โบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์,สมรด หรือ ผ้าแฝง ก็เรียก.
[สำหฺรวด] ก. ตรวจสอบ เช่น สํารวจสํามะโนครัว สำรวจพฤติกรรม, ตรวจหา เช่น สํารวจแหล่งแร่.
ก. ระมัดระวัง เช่น สํารวมกิริยามารยาท สำรวมตาสำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สํารวมสติ.
ก. ทําใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.
ก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
ว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.