สำบอก หมายถึง น. เปลือก. (ข. สํบก).
ก. พูดจาหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าใจตรง ๆ, ใช้คารมพลิกแพลง,เล่นลิ้น, เช่น อย่าสำบัดสำนวนให้มากนัก. น. สํานวน,คารมพลิกแพลง, เช่น เขาพูดมีสำบัดสำนวนมาก บทความของเขาเต็มไปด้วยสำบัดสำนวน.
น. ขนุนสําปะลอ. (ดู ขนุนสําปะลอ ที่ ขนุน ๑).
น. ชื่อมันชนิด Manihot esculenta Crantz ในวงศ์Euphorbiaceae หัวดิบเป็นพิษ, สําโรง ก็เรียก.
น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทําด้วยไม้กระดาน๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย.
น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L..
น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง รูปร่างอย่างเรือมาด แต่เพรียวกว่าหัวและท้ายแบนโตเรี่ยนํ้า.
น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทําด้วยแป้งมัน ตั้งไฟกวนกับกะทิและน้ำตาลทรายให้เข้ากันพอปั้นได้ ตักใส่พิมพ์อัดให้เป็นรูปแล้วเคาะออก อบด้วยควันเทียนอบ.