สำนึง หมายถึง ก. อยู่. (แผลงมาจาก สึง).
น. ข้อความหรือภาพเป็นต้นที่ผลิตซํ้าจากต้นแบบหรือต้นฉบับ; ลักษณนามเรียกจํานวนแผ่นหรือชุดที่ผลิตซํ้าจากต้นแบบหรือต้นฉบับ. ก. คัดหรือถ่ายข้อความหรือภาพเป็นต้นจากต้นแบบหรือต้นฉบับ เช่น ก่อนส่งใบเสร็จรับเงินไปให้ลูกค้า ควรสําเนาไว้ก่อน.
น. เสียง, นํ้าเสียง, หางเสียง, วิธีออกเสียง, เช่น สําเนียงส่อภาษา สําเนียงไม่ชัด พูดภาษาไทยแต่สำเนียงเป็นฝรั่ง.
น. เปลือก. (ข. สํบก).
ก. พูดจาหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าใจตรง ๆ, ใช้คารมพลิกแพลง,เล่นลิ้น, เช่น อย่าสำบัดสำนวนให้มากนัก. น. สํานวน,คารมพลิกแพลง, เช่น เขาพูดมีสำบัดสำนวนมาก บทความของเขาเต็มไปด้วยสำบัดสำนวน.
น. ขนุนสําปะลอ. (ดู ขนุนสําปะลอ ที่ ขนุน ๑).
น. ชื่อมันชนิด Manihot esculenta Crantz ในวงศ์Euphorbiaceae หัวดิบเป็นพิษ, สําโรง ก็เรียก.
น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทําด้วยไม้กระดาน๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย.