สำนวนความ หมายถึง (กฎ) น. บรรดาคําคู่ความและเอกสารหรือแผ่นกระดาษไม่ว่าอย่างใด ๆ ที่คู่ความหรือศาลหรือเจ้าพนักงานศาลได้ทําขึ้น ซึ่งประกอบเป็นสํานวนของคดี.
ก. รับผิดชอบ, ต้องรับใช้แทน. (แผลงมาจาก สนอง).
น. ที่อยู่อาศัย เช่น อยู่สำนักวัดมหาธาตุ, ที่ทําการ เช่นสํานักนายกรัฐมนตรี; แหล่งศึกษาอบรม เช่น สํานักวิปัสสนาวัดปากน้ำ สำนักทิศาปาโมกข์. ก. อยู่ เช่นเวลานี้สํานักที่ไหน. (โบ เขียนเป็น สํานักนิ).
น. สถานที่ทำการของรัฐวิสาหกิจ หรือบริษัทห้างร้านเป็นต้นเช่น สำนักงานสลากกินแบ่ง สำนักงานใหญ่ธนาคารออมสินสำนักงานทนายความ.
น. สถานที่ดำเนินธุรกิจจัดพิมพ์และจำหน่ายตำราหรือหนังสือสารคดี นวนิยาย เป็นต้น.
น. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.
น. เสียง, เสียงพูด.
ก. รู้สึกซาบซึ้ง เช่น สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ สำนึกถึงบุญคุณของพ่อแม่ครูบาอาจารย์.