สามหาว ๑ หมายถึง ว. หยาบคาย, โอหังก้าวร้าวผู้หลักผู้ใหญ่, (ใช้แก่วาจา) เช่นเด็กพูดจาสามหาวกับผู้ใหญ่.
(ราชา) น. เรียกผักตบชนิด Monochoria hastata (L.) Solms.ว่า ผักสามหาว เช่น นางสงกรานต์ทัดดอกสามหาว.
ดูใน สาม ๑.
น. ชื่องูพิษชนิด Bungarus fasciatus ในวงศ์ Elapidae โตเต็มวัยยาวประมาณ ๑.๓ เมตร สีสวย ลายปล้องดําสลับเหลืองหลังเป็นสันทําให้ลําตัวมีลักษณะคล้ายรูปสามเหลี่ยม ปลายหางทู่ออกหากินในเวลากลางคืน.
น. ความพร้อมเพรียงกัน, ความปรองดองกัน. ว. ที่พร้อมเพรียงกันทำ, ที่ร่วมมือร่วมใจกันทำ, เช่น กฐินสามัคคี ผ้าป่าสามัคคี.(ป.; ส. สามคฺรี).
[สามันยะ–] น. ความเป็นสมณะ เช่น สามัญผล. (ป. สาม?ฺ?;ส. ศฺรามณฺย).
[สามัน] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น ชนชั้นสามัญ คนสามัญ.(ป. สาม?ฺ?; ส. สามานฺย).
น. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.