สาปไตย หมายถึง [สาปะไต] น. ทรัพย์, สมบัติ. (ป. สาปเตยฺย; ส. สฺวาปเตย).
น. จํานวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
น. รูปพรรณที่ในชิ้นเดียวกันมีทั้งทอง นาก และเงินสลับกันโบราณถือว่าเป็นมงคลแก่ผู้สวม เช่น สายสร้อยสามกษัตริย์กําไลสามกษัตริย์.
น. เครื่องมือสำหรับตอกกระทุ้งเสาเข็ม ลักษณะเป็นไม้ท่อนกลม มีที่จับสำหรับยก ๓ ที่; ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นก้อนกลม ๆ เล็ก ๆ มีไส้หน้ากระฉีก ร้อยด้วยตอกให้ติดกัน ๓ ก้อน แล้วนำไปทอด.
น. เครื่องวางภาชนะต้มนํ้าเป็นต้น ทําด้วยโลหะ มี ๓ เส้า;ชื่อตะเกียงที่มีพวยใส่ไส้จุดไฟ ๓ พวย; เต้าเสียบไฟฟ้าชนิดที่มีขาเสียบ ๓ ขา.
น. เรียกท่าเดินเข้าหาคู่ต่อสู้หรือถอยจากคู่ต่อสู้ของนักมวยนักกระบี่กระบองเป็นต้น โดยเดินก้าวย่างเป็นสลับฟันปลามีตำแหน่งวางเท้าเป็น ๓ เส้า ว่า ย่างสามขุม.
น. เรียกพระยานมาศขนาดใหญ่มีคานสําหรับแบก ๓ คานว่าพระยานมาศสามลำคาน.
น. เรียกพระยานมาศขนาดใหญ่มีคานสําหรับแบก ๓ คานว่าพระยานมาศสามลำคาน.