สาน หมายถึง ก. อาการที่ใช้เส้นตอกทําด้วยไม้ไผ่ หวาย กก ใบลาน เป็นต้นขัดกันให้เป็นผืนเช่นเสื่อ หรือทําขึ้นเป็นวัตถุมีรูปร่างต่าง ๆ เช่นกระบุง กระจาด.
น. ผ้าขนสัตว์โบราณ. (เปอร์เซีย).
[–ตะวะ] น. การปลอบโยน, การเกลี้ยกล่อม; คําอ่อนโยนและไพเราะ. (ส.).
น. หมา. (ป.; ส. ศฺวาน).
น. ยอดเขา, เนินเขา, ไหล่เขา. (ป., ส.).
น. ยอดเขา, เนินเขา, ไหล่เขา. (ป., ส.).
น. ศิษย์น้อยใหญ่. (กร่อนมาจาก ส. ศิษฺยานุศิษฺย; ป. สิสฺสานุสิสฺส).
น. กลิ่นเหม็นชนิดหนึ่ง เช่นกลิ่นเสื้อผ้าที่ใช้แล้วแต่ยังไม่ได้ซัก,กลิ่นตัวที่มีประจําอยู่กับสัตว์บางชนิด เช่น สาบเสือ สาบแพะ,กลิ่นอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.