สาธุชน หมายถึง น. คนดี, คนที่มีคุณงามความดี, (ใช้ในการยกย่อง). (ป.).
ก. อาการที่ใช้เส้นตอกทําด้วยไม้ไผ่ หวาย กก ใบลาน เป็นต้นขัดกันให้เป็นผืนเช่นเสื่อ หรือทําขึ้นเป็นวัตถุมีรูปร่างต่าง ๆ เช่นกระบุง กระจาด.
น. ผ้าขนสัตว์โบราณ. (เปอร์เซีย).
[–ตะวะ] น. การปลอบโยน, การเกลี้ยกล่อม; คําอ่อนโยนและไพเราะ. (ส.).
น. หมา. (ป.; ส. ศฺวาน).
น. ยอดเขา, เนินเขา, ไหล่เขา. (ป., ส.).
น. ยอดเขา, เนินเขา, ไหล่เขา. (ป., ส.).
น. ศิษย์น้อยใหญ่. (กร่อนมาจาก ส. ศิษฺยานุศิษฺย; ป. สิสฺสานุสิสฺส).