สัปคับ หมายถึง [สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.
น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพอาษาฒ มี ๓ ดวง, ดาวราชสีห์ตัวผู้ดาวปุรพษาฒ หรือ ดาวบุพพาสาฬหะ ก็เรียก.
[สับดะ] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).
น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. (ส. สปฺตปฺรกรณ).
น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. (ส. สปฺตปฺรกรณ).
[สะดก] น. หมวดละ ๑๐๐ ๗ หมวด. (ส. สปฺตสตก).
[สับดา, สับปะดา, สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนาสัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).
[สับดา, สับปะดา, สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนาสัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).