ค้นหาหมวดอักษร ส
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' สับปะรด '
สับปะรด หมายถึง น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ananas comosus Merr. ในวงศ์ Bromeliaceaeไม่มีลําต้นปรากฏบนพื้นดิน ใบเป็นกาบยาวให้ใยใช้ทําสิ่งทอ ขอบใบมีหนาม ผลมีตาโดยรอบ กินได้รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ; เรียกใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด ใช้ทำหมวกเป็นต้นว่าไหมสับปะรด.
คำที่ใกล้เคียงกัน
สัปคับ
[สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.
สัปคับช้าง
น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพอาษาฒ มี ๓ ดวง, ดาวราชสีห์ตัวผู้ดาวปุรพษาฒ หรือ ดาวบุพพาสาฬหะ ก็เรียก.
สัปด
[สับดะ] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).
สัปดปกรณ์, สัปดประกรณ์
น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. (ส. สปฺตปฺรกรณ).
สัปดปกรณ์, สัปดประกรณ์
น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. (ส. สปฺตปฺรกรณ).
สัปดสดก
[สะดก] น. หมวดละ ๑๐๐ ๗ หมวด. (ส. สปฺตสตก).
สัปดาห์, สัปดาหะ
[สับดา, สับปะดา, สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนาสัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์