สันนิบาต ๒ หมายถึง น. เรียกไข้ชนิดหนึ่งมีอาการสั่นเทิ้ม ชักกระตุก และเพ้อ ว่า ไข้สันนิบาตเช่น ไข้สันนิบาตลูกนก ไข้สันนิบาตหน้าเพลิง. (ป., ส.).
น. ที่อยู่, ที่พัก; การอยู่ด้วยกัน, การอยู่ร่วมกัน. (ป., ส.).
น. การตระเตรียม, การตั้งลง. (ป.; ส. สนฺนิเวศ).
[นิด] ก. ลงความเห็นเป็นการคาดคะเนไว้ก่อน. (ป. สนฺนิฏ?านว่า ลงความเห็นในที่สุด).
ดู เฉียงพร้านางแอ.
ดู กระดูกไก่ดํา.
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Eupatorium stoechadosmum Hance ในวงศ์Compositae ใช้ทํายาได้.
(กลอน) น. สรวง.