สันทาน หมายถึง น. สายป่าน, เชือก, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).
[สันทิดถิกะ] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง.(ป. สนฺทิฏฺ??ก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).
[ทิด] ก. สนทิศ. (ส. สํ + ทิศ).
[เทด] น. สนเทศ. (ป.).
น. สนเท่ห์. (ป., ส.).
น. การเกี่ยวข้อง, การเป็นเพื่อน; เครื่องพัวพัน; (ไว) คําพวกที่เชื่อมประโยคให้เกี่ยวเนื่องกัน เช่น เขาชอบสีเหลือง แต่ฉันชอบสีแดงน้ำท่วมเพราะฝนตกหนัก. (ป., ส.).
น. การสะสม, การรวบรวม; ที่ใกล้, ที่ต่อหน้า. (ป., ส.).
น. การประชุม, ที่ประชุม, เช่น สังฆสันนิบาต สันนิบาตชาติ,งานชุมนุม เช่น รัฐบาลจัดงานสโมสรสันนิบาตที่ทำเนียบรัฐบาล.