ความหมายของคำว่า ' สันถระ '

สันถว, สันถวะ
[สันถะวะ] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน;ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
สันถว, สันถวะ
[สันถะวะ] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน;ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
สันถวไมตรี
น. ความเป็นมิตรสนิทสนมกัน เช่น ต้อนรับด้วยสันถวไมตรีทูตสันถวไมตรี.
สันถัต
น. ผ้าที่พระภิกษุรองนั่ง. (ป. สนฺถต ว่า ปูแล้ว, ลาดแล้ว).
สันถาร
น. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).
สันทนะ
น. รถ, รถศึก. (ป.; ส. สฺยนฺทน).
สันทะ
ว. หนาทึบ. (ป.; ส. สานฺทฺร).