ความหมายของคำว่า ' สตางค์ '

ความหมายของคำว่า ' สตางค์ '
สตางค์ หมายถึง [สะตาง] น. เหรียญกระษาปณ์ปลีกย่อย ๑๐๐ สตางค์ เป็น๑ บาท, อักษรย่อว่า สต., โดยปริยายหมายถึงเงินที่ใช้สอยเช่น วันนี้ไม่มีสตางค์ติดตัวมาเลย เขาเป็นคนมีสตางค์; ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณีสําหรับกําหนดนํ้าหนักเท่ากับเงินหนัก ๐.๑๕ กรัม; (โบ) มาตราวัดน้ำฝนเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ของทศางค์.

สติ
[สะติ] น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ,ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติกำหนดสติ. (ป.; ส. สฺมฺฤติ).
สติแตก
ก. ควบคุมสติไม่ได้.
สติปัญญา
น. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
สติปัฏฐาน
น. ชื่อธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งสติ ๔ อย่าง คือ กาย เวทนา จิตธรรม. (ป.).
สติฟั่นเฟือน
ว. คุ้มดีคุ้มร้าย.
สติไม่ดี
ว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.
สติลอย
ว. เหม่อ, เผลอสติ, เช่น เขาเดินสติลอยเลยถูกรถชน.