สัชฌายะ หมายถึง ก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).
[จอน] ก. ผ่านไปมา เช่น ทางสัญจร. น. ช่องทาง, ถนน; การผ่านไปมา. (ป., ส.).
น. กามโรค. ว. เรียกหญิงโสเภณีว่า หญิงสัญจรโรค.
[ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).
[เจดตะนา] น. ความตั้งใจ, ความจงใจ.
[ชาตะ, ชาดตะ] ว. เกิดเอง เช่น สัญชาตสระ ว่า สระที่เกิดเอง. (ป.).
[ชาดตะ] น. ความรู้ที่มีมาแต่กําเนิดของคนและสัตว์ทําให้มีความรู้สึกและกระทําได้เองโดยไม่ต้องมีใครสั่งสอน เช่นสัญชาตญาณในการป้องกันตัว สัญชาตญาณในการรวมหมู่,สัญชาตเวค ก็ว่า. (อ. instinct).
[ชาด] น. ความเกิด, การเป็นขึ้น, ความอยู่ในบังคับ คืออยู่ในความปกครองของประเทศชาติเดียวกัน เช่น ฝรั่งถือสัญชาติไทย, โดยปริยายหมายความว่า สันดาน เช่น สัญชาติพาล สัญชาติคางคก ยางหัวไม่ตกก็ไม่รู้สึก. (ป. สญฺชาติ ว่า ความเกิด, การเป็นขึ้น); (กฎ) สถานะตามกฎหมายของบุคคลที่แสดงว่าเป็นพลเมืองหรือคนในบังคับของประเทศใดประเทศหนึ่ง. (อ. nationality).