ความหมายของคำว่า ' สังเวย '

ความหมายของคำว่า ' สังเวย '
สังเวย หมายถึง ก. บวงสรวง, เซ่นสรวง, เช่น สังเวยเทวดา.

สังเวียน ๑
น. คอกหรือวงล้อมสําหรับชนไก่เป็นต้น; ที่ต่อสู้ เช่น สังเวียนมวย.
สังเวียน ๒
น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
สังสกฤต
[สะกฺริด] น. สันสกฤต.
สังสการ
[สะกาน] (โบ) น. พิธีกรรมเกี่ยวกับการปลงศพ, ส่งสการ ก็ว่า เช่นรุดเร่งส่งสการ. (ม. คําหลวง ชูชก). (ส. สํสการ).
สังสดมภ์
น. ความแข็งทื่อ, การต้านทาน; เครื่องคํ้าจุน. (ส. สํสฺตมฺภ).
สังสนทนา, สั่งสนทนา
ก. พูดกันฐานกันเอง, พูดจาหารือกัน, มักใช้ สั่งสนทนา. (ป. สํสนฺทนาว่า การเทียบเคียงกัน).
สังสนทนา, สั่งสนทนา
ก. พูดกันฐานกันเอง, พูดจาหารือกัน, มักใช้ สั่งสนทนา. (ป. สํสนฺทนาว่า การเทียบเคียงกัน).