สักกะ ๑ หมายถึง (แบบ) น. พระอินทร์. (ป.; ส. ศกฺร).
น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์, ศากยะ ก็ว่า.(ป.; ส. ศากฺย). (ดู ศากย, ศากยะ).
น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์, ศากยะ ก็ว่า.(ป.; ส. ศากฺย). (ดู ศากย, ศากยะ).
ว. ด้วยความเคารพ. (ป.).
[กายะ] น. กายของตน. (ป.; ส. สฺวกาย).
น. ความยึดถือว่ากายหรือตัวเป็นของตน. (ป. สกฺกายทิฏฺ??).
[การะ] ก. บูชาด้วยสิ่งหรือเครื่องอันพึงบูชา เช่น ดอกไม้ ธูป เทียน,บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ บูชา เป็น สักการบูชา. (ป.; ส. สตฺการ).
[การะ] ก. บูชาด้วยสิ่งหรือเครื่องอันพึงบูชา เช่น ดอกไม้ ธูป เทียน,บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ บูชา เป็น สักการบูชา. (ป.; ส. สตฺการ).