ค้นหาหมวดอักษร ส
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' สะทึน, สะทึ่น '
สะทึน, สะทึ่น หมายถึง (กลอน) ว. ใจผิดปรกติ, ใจเป็นทุกข์, เช่น พระทองผทมตื่นขึ้นสะทึ่นเที้ยรสระอื้น. (ลอ).
คำที่ใกล้เคียงกัน
สะเทิน ๑
ว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาวหรือ อยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน.
สะเทินน้ำสะเทินบก
ว. ที่อยู่ได้หรือปฏิบัติการได้ทั้งในนํ้าและบนบกเช่น การรบสะเทินนํ้าสะเทินบก เรือสะเทินนํ้าสะเทินบก เครื่องบินสะเทินนํ้าสะเทินบก, เรียกสัตว์จําพวกที่อยู่ได้ทั้งในนํ้าและบนบก เช่น กบ คางคก อึ่งอ่าง ว่า สัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบก.
สะเทิน ๒
(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.
สะเทิน ๓
ก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
สะเทิ้น, สะเทิ้นอาย
ก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย(มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย.
สะเทิ้น, สะเทิ้นอาย
ก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย(มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย.
สะเทือน, สะเทื้อน
ก. มีอาการเหมือนไหวหรือสั่นเพราะถูกกระทบกระทั่ง เช่นนั่งรถที่แล่นไปตามทางขรุขระก็รู้สึกสะเทือน เสียงระเบิดทำให้บ้านสะเทือน, โดยปริยายหมายความว่า รู้สึกหวั่นไหว เช่นเขาว่าลูกก็สะเทือนไปถึงแม่ ใครจะว่าอย่างไร ๆ ก็ไม่สะเทือน,กระเทือน ก็ว่า.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์