ศฤงคาร หมายถึง [สิงคาน, สะหฺริงคาน] น. สิ่งให้เกิดความรัก, บริวารหญิงผู้บําเรอความรัก เช่น สาวศฤงคารคนใช้. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ส.ศฺฤงฺคาร ว่า ความใคร่).
[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.
ว. ผู้มีศฤงคาร. (ส. ศฺฤงฺคาริน).
ว. ผู้มีศฤงคาร. (ส. ศฺฤงฺคาริน).
[สะละพะ] น. แมลงมีปีก. (ส.).
[สะลัด] น. ลุ่ย, หลุด; หลวม, ไม่แน่น. (ส.).
[สะหฺลิด] ว. ติด, แนบ, เกี่ยวข้อง. (ส.).
[สะลิ] น. การกอดรัด. (ส.).