ศุกล หมายถึง [สุกกะละ] ว. สุกใส, สว่าง; ขาว, บริสุทธิ์. (ส. ศุกฺล, ศุกฺร;ป. สุกฺก).
น. เวลาข้างขึ้น. (ส.).
[กฺลํา] น. เครื่องขาวแต่งศพ. (ส. ว่า สีขาว).
น. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).
[สุกโกฺร] (โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).
น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด. (ส.; ป. สุจิ).
น. การรักษาความบริสุทธิ์. (ส.; ป. สุจิกมฺม).
[สุดทะ, สุดทิ] น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด. (ส.; ป. สุทฺธ, สุทฺธิ).