ศิษย์มีครู หมายถึง (สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.
น. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.
น. ศิษย์ที่มีความรู้ความสามารถเป็นเลิศเหนือศิษย์ทั้งปวงหรือเหนือศิษย์แต่ละรุ่น.
[สิดสะยานุสิด] น. ศิษย์น้อยใหญ่.
ดู ศิษย, ศิษย์.
[สีขอน] น. ศิขร.
[สีขะ] น. ศิขริน, ศิขรี.
[สีขะ] น. ศิขริน, ศิขรี.