ความหมายของคำว่า ' ศิขร '

ความหมายของคำว่า ' ศิขร '
ศิขร หมายถึง [ขอน] น. ยอด, ยอดเขา, ภูเขา, ใช้ว่า ศิงขร หรือ ศีขร ก็มี. (ส.).

ศิขริน, ศิขรี
[สิขะ] น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือศิงขรี ก็มี. (ส. ศิขรินฺ).
ศิขริน, ศิขรี
[สิขะ] น. ภูเขา. ว. มียอด, ใช้ว่า ศิงขริน หรือศิงขรี ก็มี. (ส. ศิขรินฺ).
ศิขริน, ศิขรี
ดู ศิขร.
ศิขริน, ศิขรี
ดู ศิขร.
ศิขัณฑ์
น. จุกหรือแกละ; หงอน. (ส.).
ศิขา
น. จุก; หงอน; เปลวไฟ. (ส.; ป. สิข).
ศิคาล
น. หมาจิ้งจอก. (ส. ศฺฤคาล; ป. สิงฺคาล).