ศานติก หมายถึง [สานติกะ] ว. ที่กําจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
[สาบ, สาปะ] (แบบ) น. คําแช่ง, การด่า. (ส.; ป. สาป).
[สาบ, สาปะ] (แบบ) น. คําแช่ง, การด่า. (ส.; ป. สาป).
[สาปะมุก] น. การพ้นจากผลคําแช่ง. (ส.).ศาปานต์ ว. พ้นสาป. (ส.).
ดู ศาป, ศาป.
[สาพะระ] ว. โหดร้าย, พยาบาท. (ส.).
[สาด] ว. เกี่ยวกับหรือเกิดในฤดูใบไม้ร่วง; เทศกาลทําบุญสิ้นเดือน ๑๐. (ส.; ป. สารท).
[สาระทะ] (ดารา) น. จุดราตรีเสมอภาคที่เมื่อดวงอาทิตย์โคจรไปถึงในราววันที่ ๒๔ กันยายน (autumnalequinox), คู่กับ วสันตวิษุวัต.