ศัล, ศัลกะ หมายถึง [สัน, สันละกะ] น. เปลือกไม้. (ส. ศลฺล, ศลฺก).
[สันละกี] น. ชื่อไม้ต้นชนิด BosWellia serrata Roxb. ในวงศ์Burseraceae ยางมีกลิ่นหอมใช้ทํายาได้. (ส. ศลฺลกี; ป. สลฺลกี).
[สันละยะ, สันยะ] น. ลูกศรหรือของมีปลายแหลมอื่น ๆ. (ส.).
[สันละยะกำ] น. การรักษาโรคโดยวิธีผ่าตัด.
น. การผ่าตัดอวัยวะเพื่อรักษาหรือปรับปรุงรูปร่างของอวัยวะให้สวยงามและเหมาะสม โดยอวัยวะนั้น ๆคงทำหน้าที่ได้ตามปรกติ รวมทั้งเป็นการบูรณะส่วนที่ผิดปรกติให้กลับสู่สภาพปรกติด้วย.
[สันละยะแพด] น. แพทย์ทางการผ่าตัด.
[สันละยะสาด] น. วิชาว่าด้วยการรักษาโรคโดยวิธีผ่าตัด.
[สัดดอน] น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).