ศันสนะ หมายถึง [สันสะ] น. การสรรเสริญ, การบอกเล่า. (ส. ศํสน).
[สะนี] ว. พึงสรรเสริญ, พึงชม. (ส. ศํสนีย).
[สับทะ, สับ] น. เสียง เช่น โทรศัพท์, คำ เช่น ศัพท์บัญญัติ; คำยากที่ต้องแปล, ศัพท์แสงก็ว่า; เรื่อง เช่น ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด.(ส. ศพฺท; ป. สทฺท ว่า เสียง, คํา).
[สับทะ, สับ] น. เสียง เช่น โทรศัพท์, คำ เช่น ศัพท์บัญญัติ; คำยากที่ต้องแปล, ศัพท์แสงก็ว่า; เรื่อง เช่น ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด.(ส. ศพฺท; ป. สทฺท ว่า เสียง, คํา).
น. คำที่ตราหรือกำหนดขึ้นใช้ในแต่ละวิชา เช่นปฏิชีวนะ ประสบการณ์ มลพิษ.
น. คำที่ตราหรือกำหนดขึ้นไว้ให้มีความหมายเฉพาะเป็นเรื่อง ๆ ไป เช่น โทรทัศน์ ธนาคาร รัฐวิสาหกิจ.ศัพทมูลวิทยา [สับทะมูนละ, สับทะมูน] น. วิชาว่าด้วยที่มาและประวัติของคํา. (อ. etymology).
น. เสียง เช่น ข้างนอกเสียงเอ็ดอึง อยู่ข้างในฟังไม่ได้ศัพท์
(ปาก) น. คำยากที่ต้องแปล เช่น เขาชอบพูดจาเล่นศัพท์แสงฟังไม่รู้เรื่อง.