ศอ หมายถึง น. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.
น. ส่วนของแขน ตรงข้ามกับข้อพับ, ข้อศอก ก็ว่า; ช่วงของแขนตั้งแต่ปลายสุดของข้อพับไปถึงปลายนิ้วกลาง; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ ศอก เท่ากับ ๒ คืบ.
ก. หมุนตัวตีศอกทางด้านหลัง เป็นท่ามวยไทยท่าหนึ่ง;โดยปริยายหมายความว่า ย้อนว่าสวนคํา, พูดตอบสวนควัน, เช่นพอเขาว่ามาก็ศอกกลับไป.
น. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกํามือโบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ ศอกกับศอกกํามาหนึ่ง.
น. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกํามือโบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ ศอกกับศอกกํามาหนึ่ง.
น. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกํามือโบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ ศอกกับศอกกํามาหนึ่ง.
น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะ มี ๕ ดวง, ดาวศีรษะช้างดาวหัสต หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.
(ปาก) น. อํานาจ เช่น อวดศักดา แผลงศักดา. (ส.).