ความหมายของคำว่า ' คนเก่าคนแก่ '

ความหมายของคำว่า ' คนเก่าคนแก่ '
คนเก่าคนแก่ หมายถึง น. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.

คนไข้
น. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.
คนไข้นอก
น. คนไข้ที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล, ผู้ป่วยนอก ก็ว่า.
คนไข้ใน
น. คนไข้ที่พักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล, ผู้ป่วยใน ก็ว่า.
คนจร
น. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
คนจริง
น. ผู้ที่ทําอะไรทําจริงโดยไม่ท้อถอย, คนที่พูดจริงทําจริง.
คนใช้
น. คนที่มีหน้าที่คอยรับใช้, ลูกจ้างที่รับใช้ทำงานบ้าน.
คนดิบ
น. ชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุ.