ความหมายของคำว่า ' ครึกครื้น '

ความหมายของคำว่า ' ครึกครื้น '
ครึกครื้น หมายถึง [คฺรึกคฺรื้น] ว. สนุกสนาน, ร่าเริง, เช่น ใจครึกครื้น; เอิกเกริก เช่น งานครึกครื้น ขบวนแห่ครึกครื้น.

ครึกโครม
[คฺรึกโคฺรม] ว. อึกทึก, อื้ออึง, ชวนให้ตื่นเต้น, เป็นที่เล่าลือกันแพร่หลาย.
ครึ่ง
[คฺรึ่ง] ว. กึ่ง, ๑ ส่วนใน ๒ ส่วน.
ครึ่ง ๆ กลาง ๆ
ว. ไม่ตลอด, ไม่เต็มที่.
ครึ่งชาติ
น. ลูกที่เกิดจากพ่อแม่ที่เป็นคนต่างชาติกัน, ลูกครึ่ง ก็ว่า.
ครึ่งซีก
ว. ครึ่งหนึ่ง เช่น มะพร้าวครึ่งซีก, (ปาก) ครึ่งดวง, เรียกดวงจันทร์ในวัน ๘ ค่ำว่า พระจันทร์ครึ่งซีก.
ครึ่งต่อครึ่ง
ว. อย่างหรือฝ่ายละครึ่งเท่า ๆ กัน.
ครึ่ด
[คฺรึ่ด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครึ่ด สีแดงครึ่ด, ครืด ก็ว่า.