คนต้องขัง หมายถึง (กฎ) น. บุคคลที่ถูกขังไว้ตามหมายขัง.
น. คนทรงเจ้าและผี.
น. บุคคลผู้ไม่มีส่วนร่วมหรือไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง, บุคคลซึ่งไม่ใช่สมาชิก.
น. บุคคลที่เป็นพวกเดียวกัน, บุคคลในบ้าน, บุคคลในวงการ.
น. คนพวกนั้น (มักใช้ในทางดูหมิ่นดูแคลน).
น. คําเรียกคนพื้นเมืองถิ่นพายัพ.
(สํา) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.
(สํา) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.