ค้นหาหมวดอักษร ว

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' วิร, วิระ '

  วิร, วิระ  หมายถึง [วิระ] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร;ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• วิร, วิระ

  [วิระ] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร;ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

• วิรงรอง

  น. พลับพลึง, วิรังรอง ก็ว่า. (ช.).

• วิรตะ, วิรัต

  ว. ปราศจากความยินดี, ไม่ยินดี. (ป. วิรตฺต; ส. วิรกฺต).

• วิรตะ, วิรัต

  ว. ปราศจากความยินดี, ไม่ยินดี. (ป. วิรตฺต; ส. วิรกฺต).

• วิรมณะ

  [วิระมะ] น. การงดเว้น, การตัดความยินดี. (ป.).

• วิรวะ, วิราวะ

  [วิระ] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว,เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).

• วิรวะ, วิราวะ

  [วิระ] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว,เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).