วิมังสา หมายถึง น. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา.(ป. วีมํสา; ส. มีมําสา).
น. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป., ส. วิมติ).
น. ที่อยู่หรือที่ประทับของเทวดา; ยานทิพย์. (ป., ส.).
[มุก] ว. กลับหน้า; เพิกเฉย; ข้างหลัง, ฝ่ายหลัง. (ป., ส.).
[มุด] ก. พ้น, หลุดพ้น. (ป. วิมุตฺต; ส. วิมุกฺต).
[วิมุด, วิมุดติ] น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน.(ป.; ส. วิมุกฺติ).
[วิมะเลือง] (โบ) ว. สุกใสยิ่ง, งามยิ่ง, อร่ามยิ่ง.
น. ความหลุดพ้น, การขาดจากความพัวพันแห่งโลก; พระนิพพาน.(ป.; ส. วิโมกฺษ).