วิภูษิต หมายถึง ว. แต่งแล้ว, ประดับแล้ว. (ส.; ป. วิภูสิต).
น. สมอพิเภก. (ป.).
น. สมอพิเภก. (ป.).
ว. ใจคอวิปริต, เคลือบแคลง; ไม่พอใจ, ไม่สนใจ. (ป.).
ว. ปราศจากมลทิน, ไม่มีตําหนิ, ใส, สะอาด, บริสุทธิ์, กระจ่าง, งาม.(ป., ส.).
[วิมะ] (โบ) ว. รักยิ่ง.
[วิมะ] (โบ) ว. มากยิ่ง.
น. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา.(ป. วีมํสา; ส. มีมําสา).