วินิจ หมายถึง ก. ตรวจตรา, พิจารณา.
ก. ตัดสิน, ชี้ขาด, เช่น เรื่องนี้วินิจฉัยได้ ๒ ทาง; ไตร่ตรอง,ใคร่ครวญ, เช่น คณะกรรมการขอเลื่อนเวลาออกไปอีกเพื่อวินิจฉัยปัญหาให้รอบคอบยิ่งขึ้น. (ป.).
ก. ฝึกหัดหรืออบรม, ทำให้ละพยศหรือละทิฐิมานะ, ปกครอง.(ป., ส. วินีต).
น. การทําลาย, การฆ่า, เช่น วินิบาตกรรม; ภพที่ต้องโทษ, ภพที่รับทุกข์,เช่น ทุคติวินิบาต. (ป., ส.).
น. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน. (ป.).
ก. นํา, ชี้, ฝึกหัด, สั่งสอน, อบรม. (ป.).
น. ผู้บรรเทา. (ป., ส.).
น. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล, เช่นทรัพย์สมบัติวิบัติ; ความเคลื่อนคลาด, ความผิด, เช่น อักขราวิบัติ.ก. ฉิบหาย เช่น ขอจงวิบัติทันตาเห็น. (ป., ส. วิปตฺติ).