วินันตู หมายถึง น. น้องเขย. (ช.).
น. ส่วน ๑ ใน ๖๐ ของนาที.
น. ผู้ขจัดสิ่งขัดข้อง, พระวิฆเนศวร; พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).
[วินาด, วินาดสะ] น. ความฉิบหาย. (ส.).
[วินาด, วินาดสะ] น. ความฉิบหาย. (ส.).
[วินาดสะกำ] น. การลอบทําลายหรือเผาผลาญทรัพย์สินโรงงานอุตสาหกรรมเป็นต้น ของนายจ้างหรือของศัตรูเช่น ในกรณีที่เกิดพิพาทกันขึ้นระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง หรือเพื่อตัดกําลังฝ่ายศัตรูเมื่อทําสงครามกันโดยตรงหรือโดยปริยาย.
[วินาดสะไพ] (กฎ) น. ความเสียหายอย่างใด ๆ บรรดาที่พึงประมาณเป็นเงินได้ และหมายความรวมถึงความสูญเสียในสิทธิผลประโยชน์หรือรายได้ด้วย.
[วินาด] (ปาก) ว. ความเสียหายป่นปี้ เช่นรถชนกันวินาศสันตะโร.