ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วินย, วินัย '

    วินย, วินัย  หมายถึง [วินะยะ] น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่นวินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วินย, วินัย

    [วินะยะ] น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่นวินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย; สิกขาบทของพระสงฆ์. (ป., ส.).

  • วินัยธร

    [วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชํานาญวินัย. (ป.).

  • วินัยปิฎก

    [วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.

  • วินันตู

    น. น้องเขย. (ช.).

  • วินาที

    น. ส่วน ๑ ใน ๖๐ ของนาที.

  • วินายก

    น. ผู้ขจัดสิ่งขัดข้อง, พระวิฆเนศวร; พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).

  • วินาศ, วินาศ

    [วินาด, วินาดสะ] น. ความฉิบหาย. (ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒