วนสณฑ์, วนสัณฑ์ หมายถึง น. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).
น. ป่าสงวนที่มีลักษณะธรรมชาติสวยงาม เช่นมีนํ้าตกถํ้า และทางราชการได้เข้าไปปรับปรุงตกแต่งสถานที่ให้เป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของประชาชน.
[วะนับปะ] น. ไม้ใหญ่, พญาไม้; ผีเจ้าป่า. (ป. วนปฺปติ;ส. วนสฺปติ).
(กลอน) น. ป่า. (ป., ส. วน).
น. ป่าสูง. (วนา + ดอน), พนาดอน หรือ พนาดรก็ว่า.
น. ป่าสูง. (วนา + ดอน), พนาดอน หรือ พนาดรก็ว่า.
น. ชายป่า. (ป., ส.).
น. ป่า. (ส. วนาลย).