วิทยา หมายถึง [วิดทะยา] น. ความรู้, มักใช้ประกอบกับคําอื่น เช่น วิทยากรวิทยาคาร จิตวิทยา สังคมวิทยา. (ส.).
น. ผู้ทรงความรู้ความสามารถในศิลปวิทยาแขนงต่าง ๆเช่น วิทยากรในการสัมมนาเรื่องเศรษฐกิจ. (ส.).
น. การแสดงที่อาศัยกลวิธีและความไวทำให้ผู้ชมสนเท่ห์.
น. ความรู้แขนงต่าง ๆ เช่น ปัจจุบันวิทยาการต่าง ๆก้าวหน้าไปมาก, บางทีใช้ว่า ศิลปวิทยาการ.
น. ส่วนหนึ่งของมหาวิทยาลัย แต่ตั้งอยู่ในบริเวณอื่นมีคณาจารย์อาคาร สถานที่ ตลอดจนอุปกรณ์ต่าง ๆ ของตนเองเกี่ยวพันกับมหาวิทยาลัยโดยมีอธิการบดีคนเดียวกันและสภามหาวิทยาลัยชุดเดียวกัน.
น. เวทมนตร์, คาถาอาคม, เช่น อาจารย์ถ่ายทอดวิทยาคมให้ศิษย์, วิชาอาคม ก็ว่า. (ส.).
น. สถานที่ให้ความรู้.
น. การให้ความรู้ เช่น ให้ความรู้เป็นวิทยาทานจัดพิมพ์หนังสือแจกเป็นวิทยาทาน.