วน ๒ หมายถึง [วะนะ] น. ป่าไม้, ดง. (ป.; ส. วนสฺ ว่า ป่า; นํ้า).
[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า,พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
[วะนะจอน, วะนะจะรก] น. คนเที่ยวป่า,พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
น. แถบป่า, แถวป่า. (ป., ส.).
น. แถบป่า, แถวป่า. (ป., ส.).
น. วิชาว่าด้วยการทํานุบํารุงรักษา และปลูกป่า.
น. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).
น. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).