วิชย, วิชัย หมายถึง [วิชะยะ-,วิไข] น. ความชนะ, ชัยชนะ, (ป., ส.)
[วิชะยะ-,วิไข] น. ความชนะ, ชัยชนะ, (ป., ส.)
น. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทยวิชาช่าง วิชาการฝีมือ. (ป. วิชฺชา; ส. วิทฺยา).
น. วิชาความรู้สาขาใดสาขาหนึ่งหรือหลายสาขา เช่นบทความวิชาการสัมมนาวิชาการ การประชุมวิชาการ.
น. รายวิชาที่อยู่ในหลักสูตรร่วมกันของหลายคณะหรือหลายสาขาของปริญญาเดียวกัน ที่ผู้เรียนในคณะหรือสาขาเหล่านั้นจะต้องเรียน. (อ. core course).
น. วิชาที่จะนำไปใช้ในการประกอบอาชีพ เช่นวิชาแพทย์ วิชาช่างไม้ วิชาช่างยนต์.
น. รายวิชาที่ผู้เรียนเลือกเรียนให้ลึกซึ้งรองลงมาจากวิชาเอก.(อ. minor course).
น. พิทยาธร.