วิชชุ, วิชชุดา, วิชชุตา หมายถึง [วิด] น. แสงไฟฟ้า, สายฟ้า. (ป.; ส. วิทฺยุตฺ).
[วิดชุละ] น. สายหรือประกายไฟฟ้า, สายฟ้าแลบ. (ป. วิชฺชุลฺลตา;ส. วิทฺยุลฺลตา); 'ชื่อกาพย์ประเภทหนึ่ง, คู่กับ มหาวิชชุลดา.
[วิดยะ] น. ผู้รู้, ผู้ฉลาด, ปราชญ์. (ส.).
[วิ-ชน] ว. ปราศจากคน, ร้าง. (ป., ส.).
[วิดชะ] น. วีชนี. (ป. วีชนี; ส. วีชน).
[วิชะยะ-,วิไข] น. ความชนะ, ชัยชนะ, (ป., ส.)
[วิชะยะ-,วิไข] น. ความชนะ, ชัยชนะ, (ป., ส.)
น. ความรู้, ความรู้ที่ได้ด้วยการเล่าเรียนหรือฝึกฝน, เช่น วิชาภาษาไทยวิชาช่าง วิชาการฝีมือ. (ป. วิชฺชา; ส. วิทฺยา).