วาสะ ๑ หมายถึง น. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
น. ผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
น. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
น. ผู้อยู่, ผู้ครอง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น คามวาสี = ผู้อยู่บ้านอรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.).
น. ผู้อยู่, ผู้ครอง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น คามวาสี = ผู้อยู่บ้านอรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.).
น. มีด, พร้า. (ป., ส.).
น. ชื่อพญานาคร้ายตนหนึ่ง; พญานาค. (ป., ส. วาสุกิ).
น. ชื่อพญานาคร้ายตนหนึ่ง; พญานาค. (ป., ส. วาสุกิ).