ว้าย หมายถึง อ. คําที่เปล่งออกมาแสดงอาการตกใจหรือดีใจเป็นต้น(โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง).
ว. เหลือร้าย, ชั่วช้านัก.
[ยะ] น. กา. (ป., ส.).
น. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
น. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
น. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป.).
น. ความพยายาม, ความหมั่น, ความบากบั่น. (ป.; ส. วฺยายาม).
น. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ).