วาปิตะ หมายถึง ก. หว่านแล้ว. (ป., ส.).
น. หนองนํ้า, บึง. (ป., ส.).
ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตามทรายเหลือบหางยูงงามว่าหญ้า ตาทรายยิ่งนิลวาม พรายเพริศลิงว่าผลลูกหว้า โดดดิ้นโดยตาม. (โลกนิติ).
ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตามทรายเหลือบหางยูงงามว่าหญ้า ตาทรายยิ่งนิลวาม พรายเพริศลิงว่าผลลูกหว้า โดดดิ้นโดยตาม. (โลกนิติ).
[วามะ] ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. (ป., ส.).
[วามะ] ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. (ป., ส.).
น. ชื่อลัทธิตันตระแบบหนึ่ง นับเนื่องในนิกายหนึ่งของศาสนาพราหมณ์ยุคหลัง เป็นแบบซ้ายหรือฝ่ายซ้าย มีพิธีกรรมลี้ลับอนาจาร, คู่กับ ทักษิณาจาร; ชื่อลัทธิพุทธตันตระแบบหนึ่ง ซึ่งมีหลักปฏิบัติทํานองเดียวกับลัทธิตันตระของพราหมณ์, เรียกผู้ปฏิบัติในลัทธินี้ว่าวามาจาริน. (ส.).
[วามะนะ] น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจําทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น,ค่อม. (ป., ส.).